Kokieteria

Nie jestem przecież żadnym geniuszem
Lecz tyle rzeczy umiem, potrafię
Przyznać to muszę.

Potrafię sprzątnąć i ugotować
Umiem coś upiec, coś zreperować.

Potrafię obraz też namalować,
Umiem do sytuacji dobierać słowa.

Potrafię zadbać o mą garderobę,
Umiem docenić co dla mnie drogie.

Potrafię słuchać muzyki każdej,
Umiem powiedzieć co dla mnie ważne.

Potrafię mówić i językami,
Umiem się cieszyć przyjemnościami.

Potrafię czasem póżnymi nocami,
Przemykać się cicho między miejscami.

Potrafię uszyć, haftować i prać
Ale nie umiem grać, łgać i brać.

Potrafię kochać do bólu, do łez.
Lecz czy potrafię kochaną być też…?

Choć tyle umiem i tyle potrafię,
Dlaczego me życie jest byle jakie.

05-11-05

koreaneczka