Śmierć

Taniec śmierci,
Nieżyjący ludzie wciąż do mnie szepcą,
Mają wiele sugesti,
Na temat mojego istnienia,

Memento Mori,
Dwa wyrazy o wielkim znaczeniu,
Korowód cieni trzymających się za ręce,
Tańczących w rytm ostatniego walca,

Gdzie oni są?
Ludzie, którzy gdzieś zniknęli,
Zabrała ich sprawiedliwość,
Wielkich mędrców, przywódców krain,
Małych biedaków i chorych szwędaczy,

Carpe diem,
Wciąż to robię,
Bo nie wiem kiedy nadejdzie czas,
Gdy panna z kosą,
Odwiedzi mój dobytek,

Jednym ruchem ostrza,
Stwierdzi, że już nic nie będzie,
Złapie za dłoń,
I zaprowadzi do miejsca,
Gdzie poznam prawdę istnienia...

Nunx

Średnia ocena:

Kategoria: Śmierć

Data dodania 2013-02-28 22:36

Komentarz autora:

Strona glówna

< Nunx >

< wiersze >

Nunx | 2013-02-28 23:20 |

Rozumiem doskonale i dzięki za komentarz. Wiem co poprawić, a to jest najważniejsze. Pozdrawiam :)

WarDestruction | 2013-02-28 22:52 |

Elegancki, szczupły, łatwo się czyta. Raczej stereotypowy obraz śmierci, ale w tym wypadku nie jest on taki zły, masz w nim moje uznanie. O ciężkim temacie napisałaś powiewnie, za co jest plus. Radziłabym ci jednak dopasować więcej oryginalnych porównań oraz motywów (taniec z śmiercią jest raczej znany). Rozumiem, jakbyś użyła tańca z śmiercią w wierszu w postaci jednej linijki, jednak razi mnie opieranie się na starym motywie przez cały wiersz. To tak jak "pocałunek śmierci". W pewnym sensie radziłabym ci nieco obciążyć wiersz skomplikowanymi środkami stylistycznymi. Nie oznacza to, że ma być długi, bo jego krótkość jest urocza, aczkolwiek wiersz mądry, choć zbyt powiewny, nieurozmaicony często zostaje porwany przez wiatr ku zapomnieniu. Można szczupło, elegancko i powiewnie napisać o takim temacie, jednak nie zapomnijmy, że umiejętność prostoty mówienia trzeba wyważyć, bo może ona odwrócić się przeciwko nam i ukazać wiersz banalnym. Twój nie jest ani banalny, ale także nie "niezapomniany". Myślę, że powinnaś jego zgrabną sylwetkę nieco obciążyć, choć też nie przeważyć wagi jak ja to robię. Grunt to zachować elegancję, ale nie otrzeć się o czystą prostotę rzeczy. Pewnie mnie nie nie rozumiesz, ale dzisiaj mam jakiś niewerbalny dzień. Ale tak czy owak, podoba misie, choć nie wpadłam w zachwyt.

Brak komentarzy