Słoneczny obraz

jesienne promienie
malują w oczach znajomą postać
wyraźnie jak odbicie w lustrze
odzwierciedla w pragnienia

widać uśmiech radości
pełnię szczęścia w chwilach wytchnienia
następne spojrzenie w blask promieni
oślepia - zamyka powieki
w kącikach oczu łzy
lecz to nie rozpacz bólu utracenia
to łzy uwielbienia za jej istnienie

wyostrza wzrok patrzy głębiej
dotyka nieomal duszy
dziękuje słońcu za jej obraz
słychać głośne śmiechy
to dzieci na placu zabaw
patrzą w kulę słońca
one także czują jego promienie

zachodzi skrywając swoje oblicze
znika powoli na linii widnokręgu
w oczach pozostał obraz
sięgający głębi duszy

26.11.2002.