Ostatnia droga

VII. Cykl - Dokąd Idziesz
cz.IV Kres wędrówki




ciało utraciło serce
będące kiedyś skarbnicą życia
przestało bić
dusza odpłynęła
okrętem ”Duch Widm”

pozostała ostatnia droga
którą przebędziesz
otoczony szumem drzew
spadających liści i kapiącą żywicą
ciemność głucha
droga usłana latami z róż
najbliżsi wokoło ze łzami w oczach
ktoś wygłosił pożegnalną mowę
i cisza zakłócona
odgłosem zamykanej zatuły

znajomi powoli w skupieniu
odchodzi od miejsca zapomnienia
czas się skończył
pozostało tylko miejsce
otoczone alejkami
po których przechadza się cień
osnuty chłodem
i napis na czarne płycie
który być może kiedyś
zatraci sens
dla innych będzie on obcy

czas przygasił błękit
rozsiany na Matce Ziemi
ostatni podmuch wiatru
zaszumiał nad głowami
wiecznego spoczynku





08.02.1980.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Śmierć Data dodania 2013-03-09 20:40
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > wiersze >
kazap57 | 2014-03-20 21:25 |
dziekuję
Maffiu | 2013-05-31 10:50 |
wspaniały , smutek przelany na papier ...
kazap57 | 2013-03-15 12:07 |
tak to prawda
Michal76 | 2013-03-14 12:00 |
Smutny ale prawdziwy.
kazap57 | 2013-03-11 10:54 |
to kres naszej drogi
roman | 2013-03-10 15:26 |
nieubłagany koniec, zadumałem sie
Ewa_Krzywa | 2013-03-10 14:12 |
a po nas kolejne życia :)
kazap57 | 2013-03-10 13:20 |
tak - my tylko jestem małym ogniwem w machinie czasu
krecia | 2013-03-10 12:48 |
a gdzieś tam w oddali życie tętni nadal, biegnąc swoim torem...
kazap57 | 2013-03-09 21:41 |
czas sie wypełnił - pora przejść przez wrota na druga stronę - dziękuje za ta ciepłe komentarze o tak starym cyklu wierszy...tutaj w moich wierszach są wszystkie z tego cyklu
Irmmelin | 2013-03-09 21:37 |
Ja tak samo poczułam tą melancholię, ostatnia strofa dla mnie mistrzowska
Xii | 2013-03-09 21:28 |
Bo*
Xii | 2013-03-09 21:27 |
Może i wraz z blaskiem słońca nadchodzi upragniona wiosna, ale śmierć to stała pora roku, dosięga także w piękne i ciepłe dni. Piękny i smutny wiersz, zwłaszcza przedostatnia zwrotka. Po gdy ostatnie wspomnienie zginie, zostaje po nas tylko napis, a on również nie przetrwa próby czasu...
kazap57 | 2013-03-09 21:25 |
tak - ten kres jest od narodzin po smierć
Conte | 2013-03-09 21:19 |
Tak to kres wędrówki o której możemy napisać ...dalszej już nie zapiszesz Karolu ( choć kto Cie wie):))
Cairena | 2013-03-09 21:18 |
U mnie za oknem slonce swieci, ale po przeczytaniu Twojego wiersza..zgaslo. Boze jaki smutny, pozegnalny. No a z drugiej strony patrzac, rozumiem, tak konczy sie nasze zycie.
kazap57 | 2013-03-09 21:11 |
To ostatni wiersz z cyklu Dokąd idziesz podzielony na IV części w sumie 28 wierszy, napisany 33 lata temu....dziękuje za komentarze
Magdis | 2013-03-09 20:53 |
Tak, ja też odczuwam go jako pożegnanie, bardzo mocno. Wrócę do niego jeszcze.
Gaia | 2013-03-09 20:50 |
No nie, Karol...wiosna idzie, proszę o wiersze bez czarnego tła... Wiersz bardzo smutny, pełen melancholii i zadumy, jak pożegnanie...
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się