kazap57 | 2014-03-20 21:25 | |
dziekuję |
|
Maffiu | 2013-05-31 10:50 | |
wspaniały , smutek przelany na papier ... |
|
kazap57 | 2013-03-15 12:07 | |
tak to prawda |
|
Michal76 | 2013-03-14 12:00 | |
Smutny ale prawdziwy. |
|
kazap57 | 2013-03-11 10:54 | |
to kres naszej drogi |
|
roman | 2013-03-10 15:26 | |
nieubłagany koniec, zadumałem sie |
|
Ewa_Krzywa | 2013-03-10 14:12 | |
a po nas kolejne życia :) |
|
kazap57 | 2013-03-10 13:20 | |
tak - my tylko jestem małym ogniwem w machinie czasu |
|
krecia | 2013-03-10 12:48 | |
a gdzieś tam w oddali życie tętni nadal, biegnąc swoim torem... |
|
kazap57 | 2013-03-09 21:41 | |
czas sie wypełnił - pora przejść przez wrota na druga stronę - dziękuje za ta ciepłe komentarze o tak starym cyklu wierszy...tutaj w moich wierszach są wszystkie z tego cyklu |
|
Irmmelin | 2013-03-09 21:37 | |
Ja tak samo poczułam tą melancholię, ostatnia strofa dla mnie mistrzowska |
|
Xii | 2013-03-09 21:28 | |
Bo*
|
|
Xii | 2013-03-09 21:27 | |
Może i wraz z blaskiem słońca nadchodzi upragniona wiosna, ale śmierć to stała pora roku, dosięga także w piękne i ciepłe dni.
Piękny i smutny wiersz, zwłaszcza przedostatnia zwrotka. Po gdy ostatnie wspomnienie zginie, zostaje po nas tylko napis, a on również nie przetrwa próby czasu... |
|
kazap57 | 2013-03-09 21:25 | |
tak - ten kres jest od narodzin po smierć |
|
Conte | 2013-03-09 21:19 | |
Tak to kres wędrówki o której możemy napisać ...dalszej już nie zapiszesz Karolu ( choć kto Cie wie):)) |
|
Cairena | 2013-03-09 21:18 | |
U mnie za oknem slonce swieci, ale po przeczytaniu Twojego wiersza..zgaslo. Boze jaki smutny, pozegnalny. No a z drugiej strony patrzac, rozumiem, tak konczy sie nasze zycie. |
|
kazap57 | 2013-03-09 21:11 | |
To ostatni wiersz z cyklu Dokąd idziesz podzielony na IV części w sumie 28 wierszy, napisany 33 lata temu....dziękuje za komentarze |
|
Magdis | 2013-03-09 20:53 | |
Tak, ja też odczuwam go jako pożegnanie, bardzo mocno. Wrócę do niego jeszcze. |
|
Gaia | 2013-03-09 20:50 | |
No nie, Karol...wiosna idzie, proszę o wiersze bez czarnego tła... Wiersz bardzo smutny, pełen melancholii i zadumy, jak pożegnanie... |
|
Brak komentarzy
|