KSIĄŻĘ NOCY
Stoi na górze smutku,
okryty czarnym płaszczem,
na który odchodzące słońce
rzuciło garść złocistych gwiazd
i przykleiło blady księżyc.
Nie wie, że cały lśni,
bo dusza jego w czarnej
wnęce rozpaczy pogrążona
drzemie nie czując
nie widząc jasności.
Noc przepłynie wkrótce
granicę świtu i nastanie dzień,
który do martwej duszy
wleje czarę nadziei,
a ta zabarwi duszę Księcia nocy
zielonym kolorem i rozświetli
promyczkami radości.
ewita
|