Niepompatycznie o niej

Chciałam roz­pi­sać ją wier­szem
i poskładać w ja­kiś lo­giczny sche­mat
żeby wy­miar os­woić

rozłożyłam na części
choć zdar­te od powtórek bez końca
zda­wały się tyl­ko cieniem

ta­kim mało wy­raźnym
w gęstwi­nie marzeń i słów po­ranionych
jak kwiaty zduszo­ne po­wojem

i po­sypały się li­tery
w enig­ma­tyczne fi­gury i kształty tłukąc się z echem
o brze­gi spoj­rzeń bo­gatych w cięgi

po­tem ucichły
w słowie przy­jaz­nym próbo­wały się przej­rzeć
wyk­rzy­wiając śmie­szne mor­dki do słońca

cze­goś się nau­czyłam lecz cze­go któż zgad­nie
może wy­razu z którym życie ko­jarzy się głębiej

Gaia