Blask

Nić emocji poprzecierała
się miejscami
tworząc zalążki strzępów
i twarde kołtuny,
wdech i wydech
wszystko da się posklejać

Zużyta dusza
jak stare istnienie
zaraża mądrością
zbieraną na szybko
w pędzie,
ku jutru

Sfora baloników
pękła rozrzucając
konfetti doznań
ubranych w uśmiechy

Patrząc się w górę,
na niebo
cały bagaż jest lżejszy
a w sercu robi się
cieplej

igła i nici

zacerowane

Ccclaudia