Rozmowa ze szczęściem


Chciałabym jak ty odnaleźć
uśmiech w czyichś oczach dziwnych
je­dynych i roześmianych

i tą pew­ność mieć niezachwianą
że nig­dy i nic

chciałabym jak ty uwierzyć
że słowa w gorącym ust szepcie
nie umierają

po­wiedz mi jak długo
trze­ba zapominać

po­sieję mrok na śla­dach ścieżek
niech wzej­dzie
gdy zacznę śmiać się z siebie


Gaia

Średnia ocena: 10
 Kategoria: Inne Data dodania 2013-03-24 12:57
Komentarz autora: A szczęście milczy, pewnie samo nie wie jak się pojawia...
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Gaia > < wiersze >
zrozpaczona | 2013-10-30 22:50 |
Piękny uczuciowy wiersz. Trochę zawiało smutkiem, ale słowa delikatne i lekkie.
karolina | 2013-03-31 18:41 |
Bardzo ładnie to napisałaś pozdrawiam
Michal76 | 2013-03-25 11:14 |
Świetny wiersz ze wspaniałym zakończeniem.
bezimienna | 2013-03-24 20:19 |
"po­wiedz mi jak długo trze­ba zapominać " - dla mnie super pytanie a cały wiersz świetny
Conte | 2013-03-24 14:43 |
Darem jest nielada ze szczęściem porozmawiać...lecz to coś to nie szczęście a i czasem fale mąci:))
ewita | 2013-03-24 14:18 |
bardzo pięknie..."że nigdy i nic""...magicznie..
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się