Postój

Idę prosto, wciąż przed siebie.
Ciemno, słychać tylko odbicia
Promieni słońca od liści drzew.
Idę prosto, nie patrzę za siebie.
Cisza, a drzewa pokazują mi
Drogę porośniętą liśćmi, jak krzew.
Stanąłem, nie wiem gdzie iść.
Przede mną przyszłość, lecz za mgłą,
A za mną uschłe liście leżą.
Nie mogę zawrócić, bo …
Bez celu, a prosto niepewnie,
Bo nie wiem, co mnie czekać będzie.
Stanąłem i już tu zostanę.
Nie ruszę się z miejsca, zobaczę
Co dalej. Na pewno nie wrócę.


P.K. Sługocki

charlie