P a m i ę ć
sięga w początki historii
zagłębia się rylcem
w serca raniąc
zagląda
w zakamarki duszy
wszędzie ma wejście
dla siebie
nikt o niej nie zapomni
przeniknie ludzki umysł
omota każdego
a wszystko
aby mogła istnieć
nie uznaje litości
moralność jest jej obca
życie i śmierć to jedno
odległość nieistotna
dla niej
istnieje tylko jedno
szuflady umysłu
reszta to marność
czas wykonał obrót
zapisując w umyśle - przeszłość
06.08.1979.
kazap57
|