miniony czas

Łzy lecą niczym minione szanse,
szybko...
Nie zdążysz się obejrzeć, a już jesteś w tyle,
Za nimi, za nią, za nim... za światem.
Stoisz w tyle, ciągniesz się.
Stawiasz małe kroki, a świat jest tak wielki.
Mijasz ich bez słowa, one was ograniczają, ciebie.
Obijasz się o nich niczym cień.
Ty już umarłaś,
Żyjesz wśród umarłych.
Jesteś martwa.
Deszcz zlewa się z Twoimi marzeniami,
A powietrze truje uśmiercając się od ucha do ucha.
Szydzi z Ciebie w ciemnym kącie.

Etien