Równanie z jedną niewiadomą

- Tak.

Bałam się.
Tych trumien
zamkniętych z milionem tęcz,
wokół Twoich oczu.

Dźwięków
i ich białych rączek,
gdy nie mogłam
znaleźć
piątego palca...

Gdzieś zaplątał się
w oceanie
nie-samotności

- Powtarzasz się...

- Tak.
Bałam się.

I nie mam nic na swoją obronę.

Magdis

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2013-05-08 22:36

Komentarz autora: ...

Strona glówna

< Magdis >

wiersze >

Magdis | 2013-05-10 20:02 |

Taka się czuję trochę rozklekotana emocjonalnie. Stąd ten wiersz. Dziękuję Wam pięknie:)

Irmmelin | 2013-05-10 19:11 |

To dla mnie za dużo.. Czuć się tak mała - nijaka.. Emocjonalny. Bardzo

kazap57 | 2013-05-09 20:52 |

to takie równianie jak wyrwana chwila z naszego życia

Conte | 2013-05-09 20:41 |

A dla mnie brzmi jak konwersacja z samym sobą :) a resztę wiesz:)

Harmony | 2013-05-09 09:59 |

Bardzo niepokojący. A przecież o to chodzi, by wiersz wywoływał emocje. :)

roman | 2013-05-09 09:27 |

Budzi niewatpliwie emocje

buntownik_19 | 2013-05-09 05:14 |

nie bardzo go rozumiem ale jak go czytałem to miałem ciarki na plecach

ewita | 2013-05-08 23:12 |

wybacz, ale nie mogę nic napisać...chociaż wiersz piękny , to budzi we mnie różne emocje

Xii | 2013-05-08 22:48 |

Nie wiem czemu,ale kiedy go czytałam to miałam przed oczami film Hiroshima mon amour. Wyjątkowo wpasowuje mi się w klimat... Piękny, taki nieco w zwolnionym tempie.

Brak komentarzy