niesforne myśli

siedzę i dumam
i wyznam szczerze
nie wiem co pisać
na białym papierze

myśli się w głowie
kołaczą bezładnie
chciałabym w zdania
ułożyć je ładnie

a one w chaos
się porozrzucały
chcę je układać
bezczelnie się śmiały

czekam momentu
aby chwycić słowo
bo to już za dużo
to nie jest tak zdrowo

aby się myśli
ze mną handryczyły
ja im pokażę
że się przeliczyły

ja tu dyktuję
słów porządek wszelki
słówa próbują podnieść
lament wielki

lecz już zdążyłam
prędko jedno capnąć
już je zapisałam
nim zdążyło sapnąć

za nim się inne
słowa ustawiły
i tak oto wiersz ten
niechcący zmąciły