LUSTRO.ANI.QVE

a w lus­trze pa­da deszcz

a w lus­trze łez­ka jest
przeglądasz się
nie widzisz nic

a w lus­trze so­bie gra
cichut­ko pios­nka ta
pękając lus­trem w pół
i obi­jając mur

a lus­tro so­bie tkwi
a w lus­trze niemal nic
nad lus­trem stoi ktoś
ten fiole­to­wy gość!

a z oczu ciekną łzy
a w oczach ciągle Ty
a w oczach niemal łez
sa­miut­ki bez

a w oczach niemal nic
cieniut­ka pęka nić
a ni­cią dłuto jest

a dłutem bies. Ja wy­siadam - na os­tat­niej stac­ji.
bo, czy Ja Jes­tem - czy mnie nie ma...
w to mogę uwie­rzyć.
Pat­rząc w Lus­tro, nic nie widzę,
po­za dziw­nym zbie­rze-m.

Jes­tem chy­ba pajęczyną złapaną w nie­szpo­ry,
no bo nie wie­działem prze­cież, co znaczą te zmo­ry!

Lus­tro życia me­go pękło pod ciężarem wi­ny.
Nig­dzie szu­kać je­go ka­ry i-ka­ry z dziew­czy­ny*.

A dziew­czy­na* uz­dro­wiona Ra­dością, prze­baczy.
Prze­cież, więcej miłość znaczy... niż niena­wiść* znaczy!


Biegnąc la­sem su­le­mit­ki, Pieśnią nad Pieśniami,
połącze­ni w bez­miar świateł, zaw­sze ta­cy sa­mi.


*dziew­czy­na - utwór Bo­lesława Leśmiana
*niena­wiść - utwór Michała Wiśniew­skiego z zes­połu -ich tro­je-
Jeszcze za czasów Jus­ty­ny Maj­kow­skiej.
Wiśniew­skiego ...- bo roz­wa­lił jed­no z moich lus­ter.
*z załorze­nia miało być słowo - za­miast ''dziew­czy­na'' oczy­wiście ''prze­wi­na'' acz... czy do końca... gdyż in­spi­ro­wa­ne... bez wątpienia Leśmianem - aby była Jas­ność!

*zniknęło słowo ''ciągle'' - po przeglądasz się... tak czy owak... zos­ta­je w pa­mięci... lus­tro nieroz­poz­na­ne... acz pęknięte pod chorą miłością. która sępiła.. acz do końca nie ogar­niała ja­ki skarb po­siada. cóż;-)) dwa miesiące sa­na­to­rium to i tak o wiele... za wiele.. jak na taką cenę za BU­RA­KA!!

NOBLISTA