te postacie to nie ludzie

Kiedyś wszystko mnie zawiedzie
i nie będzie czekać nikt
te postacie to nie ludzie
teraz wiem nie warte nic

Wieje wiatr, a ja milknę
i wspominam tamten świat
kiedy wszystko było inne
może mniej miałam lat

Z biegiem czasu to umilknie
choć tak trudno teraz jest
ja uśmiechać się mogę jedynie
już wiem jak zdać podobny życia test




Te postacie to nie ludzie
- teraz wiem
zaufałam obcym słowom
- to mój grzech

Anonimm


Anonimm

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2013-06-23 22:18
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Anonimm > wiersze >
Michal76 | 2013-08-19 21:33 |
Z zaufaniem należy obchodzić się oszczędnie. :-)
Conte | 2013-06-24 08:12 |
Zgadzam się z Cairena...nauczyć się rozróżniać , należy
Cairena | 2013-06-23 23:57 |
Przepraszam za błąd. Powinno być, że ostatnie dwa wersy wówią za wszystkie.
Cairena | 2013-06-23 23:55 |
Swiat się zmienia i czy chcemy czy nie, musimy te zmiany akceptować. Ostatnie dwa wersy mówią same zawszystkie. Grzechy, które robimy, są tylko nasze. Wymownie.*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się