Brzoza, otoczy mnie wiotkimi ramionami. Oddali ból, co we mnie kwili. Wtedy usiądę w cieniu wierzby – rosnącej nad strumieniem. Słowa, spadną spod pióra, huraganem barwnych myśli i spoczną na kartce – jak motyl na dzwonku malwy
Wierzbina
