Dla Jana Pawła II

Tyś mnie nauczył jak prawdziwie kochać
Tyś mi pokazał jak prawdę szanować
Tyś we mnie rozbudził ogromną wiarę
Tyś sercem uleczył czasy oszukane

Tyś swoim słowem bronił wartości
Tyś w każdym człowieku szukał miłości
Tyś stworzył we mnie posąg nadziei
Tyś był przywódcą bożej Idei

W Tobie płynęła rzeka czystości
Twarz świeciła światłem mądrości
W tych słowach - tak wiele mocy
Byłeś dla mnie księżycem w nocy

Przeżyłeś zamach! - Przebaczyłeś!
Cierpiałeś! - Zło zwyciężyłeś
Dumne jest teraz miasto Wadowice
Papieska postać rozsławia okolicę

Sprzedają kremówki w cukierni
Nawracają się ludzie niewierni
Do Polski spływają turyści
wyleczeni ze swojej nienawiści

Przez swoją wielkość- jesteś nieśmiertelny
Trwać będziesz w pamięci na wieki
Gdy spojrzę na plac św. Piotra
to Ciebie zobaczę - białego orła

Wszystkie pielgrzymki jak lekarstwa
Nie były najważniejsze bogactwa
Do ludzi ubogich zwróciłeś ręce
Oddają Ci prostą modlitwę w podzięce

Wyzwoliłeś ojczyznę spod niewoli
Wiedziałeś zawsze co innych boli
Wprowadziłeś kościół w III tysiąclecie
Takiego człowieka nie było na świecie.

Uranos