Ziarna

Zły los i zły czas z nami gra.
Jak ziarenka piasku na pustyni
w klepsydrze życia zamknięte,
Która jednym cyklem odmierza ludzkie istnienie,
przesypujemy się przez życie przy podmuchach wiatru.
Kto wie gdzie nas zaniesie...
Czy do oazy zielonej, żebyśmy mogli nasiąknąć życiem
i ubrać się w barwy szczęścia?
Czy może na większą spiekotę, byśmy wyschnęli na wiór
blaknąc z resztek kolorytu,
a jeśli tak, to na jak długo?...
Zamknę oczy,
może jakiś dobry wiatr,
z setek tysięcy innych ziaren przeniesie akurat nas,
i rzuci na żyzną glebę za morzem suszy.
A wówczas znów zamienimy się w ziarna płodne,
i zakwitniemy jak kwiat...
...najpiękniejszy kwiat na ziemi.

simgun