Jawa i sen

sen i jawa
jawa i sen
dwa światy
przeplatają się ze sobą
jak złocisty warkocz komety
zatarł się czas i przestrzeń
co jawą
a co snem było
już nie wiem
nocy
siostro kochana
okryj me myśli
swych ramion mrokiem
wietrze
beztroski figlarzu
rozwiej me tęsknoty
unieś je daleko
w cztery świata strony
a gdy brzask rozświetli niebo
słońcu w ofierze
swe serce złożę
ono je ogrzeje swym promieniem
wyruszę przed siebie
z lekkim sercem
żwawym krokiem
z przeznaczeniem się zmierzyć