''Tęsknota''

Stwór rozrywający swymi szponami duszę
ciemny woal wolno opadający na twarz

nic nie czujesz oprócz smutku
nic nie słyszysz oprócz łkania
nic nie widzisz oprócz oblicza swej tęsknoty

rozpadasz się...
twe zmysły w strzępkach...
nie poskładasz je sam

trwasz w tym bólu do czasu...

zagojenie ran...
zostaną blizny
przetykające twą twarz i duszę

oczy będą jedynie studnią
bezdenną

zostałeś sam...
i sam się z tym zmierz

Mim