miłość wkomponowana w krajobraz

świtem zbudziła mnie zieleń traw
i zapach rosy na twoich skroniach
drzewa kładły cień na twarzy
gałęzie rysowały nieuchwytne kształty
znikające w obłokach

przeglądaliśmy się w oczach jezior
malowanych szmaragdem
góry niemal wyrastały z wody
gubiąc zbocza po zmierzchu

to była miłość

powietrze jak afrodyzjak
w dłoniach cały świat

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2006-04-09 18:27

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

ANKAT | 2006-04-19 09:40 |

włanie dobrze powiedziała słaby wierszyk...czekam na lepsze...

Beti | 2006-04-11 10:05 |

góry niemal wyrastały z wody gubišc zbocza po zmierzchu ..w dłoniach cały wiat..Marto te góry kupuje od Ciebie tak tęsknię za nimi!! piękny:))

Nechbet | 2006-04-09 22:04 |

dziekuje serdecznie, nie mam talentu to taki chyba slabszy wierszyk, ale mial byc prosty lekki i przyjemny :*:*:*

Bazyliszek | 2006-04-09 21:26 |

Marto, 10% Twojego talentu to bylbym bardzo szczesliwym:))

Brak komentarzy