Dom dla lalek

Wystrzeliły cicho anonimowe karabiny
Czarnym prochem motywując pociski
By te przez śmierć obwieściły wtórne narodziny
Jak głosiły człowieczych proroków zapiski
Obecnych żywotów zguba odkupieniem
Dla poległych bohaterów stanie się przebaczeniem


Pocisk za pociskiem śmierć niósł
Rozkopanych grobów zwiększał liczbę
A Tytan Mordu nieustannie w siłę rósł
By poprowadzić zmartwychwstałą ciżbę
Los żywych i martwych został połączony
Lecz w przeciwnych kierunkach życia i śmierci zwrócony


Lud cały znał pytanie
Jeden nawet nie znał odpowiedzi
Czymże jest to zagranie
U podstaw czyich zamiarów siedzi
Los nie dał czasu na zastanawianie
Niewinnym morderstwem poganiając ku wymianie


Groby stare i milczące pospiesznie pustoszały
Przez swych dawnych władców zostawione
Na nowych z niepokojem oczekiwały
By ich przeznaczenie zostało odnowione
…Cała ziemia w glebę maszerowała
…Gleba cała na powierzchnię wypełzała


Trupy tańczyły w amoku cudzej witalności
Ich martwe ciała odzyskiwały dawny blask
A żywi odchodzili w zgryzocie niejasności
W przerażeniu decydując się tylko na wrzask
…Aż dosięgnie los, Na klepsydrze czasu rysa
…Aż zjawi się ktoś i wahadło przestanie się kołysać







Mędrzec, dziecko, wojownik, dziewica
- Bez znaczenia
Każdy z nich musi doświadczyć
Przeistoczenia
To przymus i wola nakazu nieśmiertelnego
Ludzkim pomiotom nigdy nie przedstawionego
Decyzja bytu najwyższego:
O ludzkie upokorzenie walczącego
Z ludzkiej logiki drwiącego
Z ludzkim wizerunkiem igrającego
I przede wszystkim…
Dbającego o los starca znudzonego



Siła nadludzka wzięła więc nad tym górę
Swoimi niejasnymi kierowała się zasadami
By nad czołem zawiesić ciemną chmurę
I martwego człowieka pozostawić z pytaniami
Czy to przedsmak Świata Przeklętego?
Czy może droga do Królestwa Bożego?




Naiwna wiara i płytki wzór
typowy człeka twór

A to przecież głupi boży kaprys
zwykłe widzimisię

Jak dom dla lalek
Czy zabawa misiem

Bill_Victy