Śmierć Anioła

Aniele
Widzę jak lecisz
Gubiąc pióra
Które osiadają lekko
Na włosach
Przechodniów

Ale one
Nie zrobią z nas
Lepszych ludzi

A ty
Na wpół nagi
Usiądziesz
Na gzymsie
Jakiejś katedry
Przybierzesz
Tragiczną pozę
Umierającego Posłańca
I na zawsze już
Pozostaniesz z nami
Patrząc na to miasto z góry


MadameRed

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2013-09-28 12:50
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < MadameRed > wiersze >
zrozpaczona | 2013-10-30 15:26 |
... smutny, prawdziwy i piękny.
szmaragd | 2013-10-01 00:23 |
każdy odpowiada za swój czyn jakiego się dopuścił...
MadameRed | 2013-09-29 13:28 |
Nie będzie żadnej masakry :D każdy wiersz pozostawiam do interpretacji dowolnej, według osobistych odczuć :)
Tadeusz_Gustaw | 2013-09-29 13:24 |
Ja osobiście nie wiedzieć czemu (jeśli źle,to autorka może mnie zmasakrować),ale odczytuje tego anioła jako metaforę ludzi,obojętnie patrzących na zło. Nawet może z tą ,,Tragiczną pozą",ale w gruncie rzeczy obojętnie. I to mnie w tym wierszu porusza...
Cairena | 2013-09-28 15:35 |
Tak właśnie pokazany jest zawsze Anioł, ciągle patrzy na zło z góry... te pozy to właśnie ostrzeżenie, że wszystko widzi i za to co widzi, któregoś dnia, przyjdzie nam zapłacić...piękny, głęboki w treści wiersz.*
szybcia | 2013-09-28 12:57 |
może choc z góry mnie od złego obroni...:)*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się