STRACH

Tak
boję się
chyba samej siebie
zepsutej.

Plugawe słowa
ranią mnie samą
tną jak noże
wszystkich wokół
widze ich krew
smakuję porażki
nienawidzieć zaczynam
nie znałam wcześniej
tego uczucia
nie chcę być sama.

Tak
boję się
rozpłakać
gdy ktoś patrzy
czasem
po prostu chcę
krzyczeć na cały głos
krzyczeć i
rozwalić to gówno
zepsuty świat,
który mnie pożera
nie mam siły uciekać
już nie..

Tak
boję się
że mnie pochłonie
nim zdąże
zaznać smaku zwycięstwa
nim pokocham
nim zacznę żyć

nim wezmę
głeboki oddech
i zanużę się
w błekicie miłości
słońcu zapomnienia
jaskini strachu zniknę
na wieczność

tak
boję się

tak cholernie się BOJĘ

supermassive