Milczące karnisze

już nic nie będzie
takim jakim było

czas odmierzył wyznaczona drogę
wiatr otworzył szeroko drzwi
na ścianach po zdjętych obrazach
pozostały tylko wyblakłe prostokąty
ostygł kuchenny żeliwny blat
w popielniku resztki popiołu

nie napije się już herbaty
bo nie ma kubków w szafkach
w miejscu lodówki pozostała pustka
na podłodze tylko zwinięty dywan
wokoło przenikliwe zimno i smutek
wygasłe żyrandole płaczą

już nic nie będzie
takim jakim było

( po śmierci Ojca )

11.12 – 12.12.2010.

Średnia ocena:

Kategoria: Śmierć

Data dodania 2013-10-05 19:29

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2013-10-31 17:22 |

dziękuje Conte za twoje milczenie

Conte | 2013-10-31 15:31 |

...........

kazap57 | 2013-10-31 14:17 |

Romanie dziękuje

roman | 2013-10-10 19:42 |

zatrzymałeś i wzruszyłeś

kazap57 | 2013-10-06 21:32 |

wiersz jest autentyczny - i to ja musiałem to mieszkanie opróżniać - i to było straszne

Xii | 2013-10-06 09:00 |

Piękna i smutna refleksja, czuję jakbym chodziła po tym tak nagle opuszczonym mieszkaniu...Poruszający swoją autentycznością.

kazap57 | 2013-10-06 00:18 |

dziękuję ( jest rzeczywisty )

Cairena | 2013-10-05 21:00 |

Wzruszył mnie do głębi...*

kazap57 | 2013-10-05 19:55 |

czas wykonał obrót i szarość zmieniła barwy

zrozpaczona | 2013-10-05 19:46 |

Smutny wiersz. Każdy wers ma wielkie znaczenie.Proponuje szarość zamalować letnią barwą. Pozdrawiam.

Brak komentarzy