Poznać ciebie...

Utkana z moich marzeń
namalowana pod powiekami
tak cudna
tak piękna
chłonięta zmysłami
Delikatna jak piórko
jak świetlik
złapany w dłonie
szarości ma niezmierzona
tak piękna
aż serce płonie
Dotykam cię wspomnieniami
jak obłok pamiętam
twe słowa
jesteś dla mnie zagadką
poznaję cię co dzień od nowa
Ile masz twarzy ukrytych?
Sto
dwieście
miliony
chcę cię poznać
i poczuć
w sposób
w prostocie szalony
Podnoszę twe dłonie do ust
co pachną malinami
i widzę znów nasz bycie
to co już było
za nami
Widzę twój uśmiech
twe słowa
pamiętam oddechy
szeptania
miłe i niemiłe
łzy
nieporadne łkania
Kocham cię
i wciąż poznaję
jak serce leżące na dłoni
całuję dłoń malinową
a czas wciąż nas goni i goni...

Walentynka