od lat ten sam niepokój zmrok i równy zegara rytm w wazonie zwiędłe kwiaty a na podłodze zerwanych pereł czarny sznur w kieliszku niedopite wino nabrało goryczy smak smutna postać kobiety wodzącej wzrokiem ślepca nie oczekuje kolejnego brzasku zastygła w niemej rezygnacji zasłuchana w przeraźliwą ciszę
Wierzbina
