W moim sercu tej nocy
Domorosły kruk gniazdo wije
Gałązka przy gałązce
Zajmując całą jego przestrzeń
Egoistycznie
Nie zostawiając mi ani milimetra
Wolnej przestrzeni
Jestem pewny że
Gdyby umiał
Zaśmiałby się szyderczo
Tymczasem on
Nie zwracając uwagi na moje krzyki
Kontynuuje w najlepsze
Swą czarną powinność
