hotel

szpitalne łóżko
stało się moim hotelem
w którym słowa rozbija cisza

wyczekuję więc kroków
niosących uśmiech i zastrzyki

te kroki dają mi siłę
mają moc prowadzenia konwersacji
smakują jak truskawki w śmietanie
pachną wiosenną łąką
są miłe w dotyku jak aksamit

szpitalny korytarz
to najpiękniejsza wystawa kroków
w moim tymczasowym anty-azylu

Irena