jestem przekreślona
jak nieudolne zdanie
tyle błędów pojedynczych potknięć
zapomnianych już dawno literówek
one już teraz są codziennością
gorzkim przypomnieniem
lekko słodkawym z punktu widzenia
melancholii
tak naprawdę już nigdy nie pójdę
do przodu
cofam się nieznacznie jakbym stała
ale czekają mnie
połamane na błędach palce
Emocjonalny, fajnie ujęty wyraz zrezygnowania i przepaści życiowej, strachu. Koniec pozwolę sobie potraktować jako próba zmierzenia się z tym wszystkim, bo skoro wiemy co nas czeka, to możemy działać. pozdrawiam
