Podsumowanie 2013r

Niespodziewany jak zmiany, maski czy nie spełnione plany, zwycięstwa, potrzaski, kolorowe obrazki gdy byłem zakochany lecz to za chwilę ponieważ żaden szczegół nie został jeszcze opisany. Zacznę może od szarego chłopca przywdzianego w czerń szybowca, latał tylko po to żeby nie chodzić po starych mostach, przesiadywał sam na dachu wieżowca myśląc by z krawędzi swoje kwiaty strącić, upaść i nigdy już nie błądzić. Bez ludzkiego oblicza jeden odcień miały oczy, bacznie obserwował kto gdzie za kim kroczy, tysiące twarzy pantomima pod osłoną nocy, chłód nicości mu do serca wskoczył, nie chciał wyjść wolał z samym sobą się gryźć, batalię toczył zamiast do ludzi wyjść. Zamknięty na cztery spusty, emocjonalnie pusty, niebanalnie pokonywał ściany z barier; pralnie myśli dostał w zamian, zakotwiczony eskapizmem życie mierzył w gramach a jego charakter z dymem się zmieszał, uleciał wzwyż czasu nie pospieszał. Cudza dusza prosiła o pomoc a on miał świadomość nie chciał by skończyła tak jak on, bez skrzydeł w dole pytając losu gdzie jest mój dom, oddawał wszystko by ustrzec istnienie kobiety którą pokochał do czasu szczęśliwy, euforyczny stan jak po prochach. Dziękował wszechświatu że zesłał mu gwiazdę, nadzieję; przepełnił ciało czymś co było tak jasne, wziął na poważnie znak zesłany z kosmosu, odnalazł sens w człowieku i na życie sposób. Nie cieszył się długo chaos przysporzył cierpień, płakał po nocach jak Werter za czymś co piękne lecz już niedostępne chciał na cmentarz zmienić swoje miejsce, nie potrzebnie skosztował lata bo wejście w zimę znowu zajmie mu kolejne cztery lata. Dziś wszystko rozumie podróżuje jak mędrzec z uśmiechem wśród brudnych sumień, spokojny jak strumień chce przeprosić za wszystko, zwątpienia, rozterki jego szarą rzeczywistość, w szczególności chcę przeprosić swą miłość, chciał dać więcej niż chciała przyjąć, ona otworzyła mu na pewne sprawy oczy, on swoją stacje przeoczył, wyskoczył z pociągu by po raz ostatni upaść i z nowym rokiem życie zacząć od początku.

Gienu0