Wyruszę kiedyś

Autobusem malowanym w kwiaty
Drogą nad którą tęcza zawisła
Do miejsc nazywanych końcem świata
Gdzie koniczyna tylko czterolistna

Tam do fontanny nikt nie rzuca groszy
Tylko białe koty przebiegają drogę
Gdzie nikt nikogo o nic nie prosi
I wita wszystkich kryształowym wzrokiem

W cieniu wiecznie kwitnących ogrodów
Tonąc w zieleni traw aksamicie
Napiję się mleka i skosztuję miodu
Nareszcie powiem
Kocham cię życie

szybcia