Na łące

jak najdalej od zgiełku
gwaru i cywilizacji
ryku silników i spalin
pośród wysokich traw
i szmeru leniwej rzeki
cisza przywołuje do siebie

lipcowe słońce
delikatnie pieści policzki i szyję
podmuchy wiatru
muskają niczym ukochane dłonie
przyspieszony oddech
ożywił zapomniane obrazy

w cieniu barwne motyle
usiadły dostojnie na płatkach
pijąc nektar z chabrowych bławatków
skrywa wiele tajemnic
w swojej szumiącej zieleni
na pachnącym dywanie z kwiatów

11.07 – 12.07.2013.

Średnia ocena:

Kategoria: Przyroda

Data dodania 2014-01-23 12:11

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2014-01-23 21:06 |

piękne dzięki za komentarza

Cairena | 2014-01-23 15:25 |

Otulił mnie cieplutko Twój wiersz w srodku zimy,Piękny wiersz...*

Ola | 2014-01-23 13:02 |

ja aż poczułam promienie słońca na twarzy, dziękuję;)

szybcia | 2014-01-23 12:51 |

właśnie tego mi było brak *********

Michal76 | 2014-01-23 12:49 |

Ten wiersz płynie. Witaj po przerwie.

Madame_Heloiza | 2014-01-23 12:38 |

Cudowny. Niesamowity. Genialny. Gratuluje. I zapraszam do siebie.

kazap57 | 2014-01-23 12:21 |

bardzo dziękuję pozdrawiam

Ziela | 2014-01-23 12:20 |

Piękna sielanka 5-

Brak komentarzy