wiruje obłędnie rozjazgotane oko po ścianach pełzną obrazy niedostrzegalne rozpływają się w sczerniałych zakamarkach rytmicznie podryguje kurz zapadają się myśli mętnieją lustra ciało przemienia się w dym * zaklęci w bezustannej cykliczności ślepia pieszczonego igłą mieszamy się z teraźniejszością
Xii
