Na skrzydłach wiatrowi siadam...

Zakochany, na skrzydłach wiatrowi
siadam, i żegluję hen, wysoko...
Słońca żarem palony, dotykam obłoków,
co są Matką chłodnemu deszczowi...

Z wiatrem sfrunę do Ciebie przez okno,
gdzie w rozgrzanej pościeli śpisz jeszcze,
i gdzie myśli wędrują me grzeszne
i nieskromne...To przez tę samotność...

I odkrywam Cię z zachwytem całą,
by pieszczotą znów okryć za chwilę,
która snu delikatne motyle
z oczu spłoszy i obudzi ciało...

Średnia ocena:

Kategoria: Miłosne

Data dodania 2006-05-11 21:33

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

hallski | 2006-05-11 22:56 |

Dzięki Perełko:)) To podziękowania też księżycowe...

perelka176 | 2006-05-11 22:49 |

Misza to jest piękne..."na skrzydłach wiatru..." Dziękuję,że mogłam przeczytać ten wiersz:))) Pozdrawiam księżycowo..:))

hallski | 2006-05-11 22:20 |

Tak mylę, że może powinienem zaczšć w nowym miejscu nieco spokojniej?

iskierka | 2006-05-11 22:12 |

a le?czemu niedobrze?:(

hallski | 2006-05-11 21:56 |

Nie wiem sam, czy to dobrze?

iskierka | 2006-05-11 21:50 |

hmmmmmmmmmm,rozmarzyłam się:)))przepiękny:)))

Brak komentarzy