Zaklęcie
W głos wewnętrzny chcę się wsłuchać,
więc oczy na chwilę przymykam,
kod klucza do umysłu tajemnic na konsoli myśli wystukać...
Kombinację odgadnąć prostymi pytaniami...
Skrypt tworzÄ™, nie znikam...
Powiązać marzenia z pragnieniami,
choć funkcje blisko zera spadają,
połączyć w formułę i nie żyć już złudzeniami...
Kanał jeden po drugim otwieram,
ładuję energią swoje dłonie,
kierunek w górę wybieram...
DrgajÄ… moje skronie -
sygnał w przestrzeń wysyłam...
W sercu płomień płonie wieczny.
Słuchać echa próbuję.
Ból przeszywa lewy palec serdeczny,
Myśl o Tobie w głowie wibruje.
Próżnia pęka...
Kończy się moja wewnętrzna udręka...
PrzyciÄ…gam Ciebie...
feniks
|