Głusza

Pęknięta struna bolesnym
uzależnieniem od nadmiaru
słów
w ciemnościach dziurawy
krzyk uspokoił galopujące
myśli.

Zagubiona w bez dźwięku
wchodzę w ciszę listopadowych
żółtych liści
milczenie odkryciem prawdy
mojego zawstydzenia.

Zamknąć usta,słuchać innych
tak niewielu z nas posiada
ten cenny skarb.

Edyta

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2014-04-01 17:29

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

Conte | 2014-04-06 17:44 |

Spokój nie zawsze idzie w parze z ciszą...zależy jak kto skarbu strzeże :)pięknie jak zawsze Edi

Hania24 | 2014-04-03 00:25 |

tak piękne słowa zgodze się z moimi przedmówcami często w zyciu tak jest...pozdrawiam

Cairena | 2014-04-02 01:52 |

Tak to prawda...niewielu posiada ten skarb... głęboki w treści wiersz, pięknie napisany.*

Michal76 | 2014-04-01 20:20 |

Bardzo dobry wiersz. Ostatnie wersy to skarb.

Brak komentarzy