Homo viator

Znów we mnie ulotne wrażenia,
W wędrówce życia doszukuję się sensu.
Niczym flâneur choć próbuję,
Nie potrafię wyrazić siebie...

Dokąd? Skąd? Życie...
Dotknąć chcesz, lecz ucieka? *
Jak to powiedzieć...

Dumnie i biednie,
W piekle i w niebie
Szedłem przed siebie **

I znów brak mi słów...
Jak wyrazić mam to, co ulotne.
Staram się żyć zgodnie ze sobą,
Choć często dostaję od losu cios.

Poszukując słów i barw,
Brnę przez syf i brud,
By dotrzeć kiedyś znów
Na pewny grunt ŻYCIA.



* ''Wędrówką życie jest człowieka...'' Edward Stachura
** ''Piosenka nad piosenkami'' Edward Stachura