Konając

Popatrz na mnie!
To ja -
- Ja bez życia!
Świat ogarnął mnie płaszczem chłodu
Zimno tutaj
Ja umieram ...
Nie ma już dla mnie słońca i wschodów
moich pragnień
Nie czuję gruntu pod nogami
I widzę cienie ludzkich twarzy
Kochaj mnie!
Kiedyś marzyłam
A teraz?
Dzisiaj nie mam już marzeń
Jeszcze wczoraj widziałam radość
Jeszcze wczoraj tuliłeś mnie w ramionach
Więc powiedz po co mi nadzieja?
Już nie ma Wiary!
Świat skonał!

1996r, lat dziewiętnaście


cespugliogazeta_pl

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2014-04-30 10:10
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < cespugliogazeta_pl > < wiersze >
roman | 2014-05-02 10:52 |
Tak typowe dla nastolatków refleksje- świat wydaje się czarny lub biały a w nim jest sporo odcieni. Typowe ale w naprawdę dobrym wydaniu, pozdrawiam :)
Cairena | 2014-05-01 18:35 |
Nadzieja potrzebna nam jest , bo bez niej byłoby ciężko, marzenia też, bo łatwiej się żyje...wiersz ma ogrom sensu...*
Michal76 | 2014-04-30 17:22 |
...świat nas okłamał.. ale to my sami siebie okłamywaliśmy. Ciekawy wiersz.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się