muszę iść

muszę iść
przepraszam pana
i tak dużo czasu straciłam
wcześnie wstałam
mgła opada
jeszcze się nie odzwyczaiłam

ja się męczę
pan goni życie
a ja wolę spacer samotny
mój majątek to serce
a jego bicie
pomnaża go wielokrotnie

ja iść muszę
niech pan wybaczy
nie po drodze nam tym razem
tutaj się duszę
pójdę wzdłuż lasu
kierunek drzewa mi wskażą

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2014-05-03 11:56

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2014-05-03 22:47 |

namalowałaś ciekawy obraz wyobraźni metaforami - ale czy tylko ?

Michal76 | 2014-05-03 19:07 |

Przemawia do mnie Twój wiersz. Chyba najbardziej jego druga część. - też wolę samotny spacer. Pozdrawiam :)

Cairena | 2014-05-03 15:07 |

Bardzo ładnie napisany, nie mam już słów na komentarze...*

Conte | 2014-05-03 12:12 |

Czasem dokonujemy wyborów ...i przypadków

Ziela | 2014-05-03 12:05 |

Choć biały, ładny i mądry. ( Wysoka klasa.) 5+

skala | 2014-05-03 12:03 |

jeden z najpiękniejszych wierszy jakie czytałem ,brawo 6+

Brak komentarzy