Pustka

Boję się samotności, w której teraz jestem,
i boję się tego, że się w niej zakochałam,
Ciągle upadam, wznosząc pieśni o miłości,
Których poblakłe ślady łez wypełniają puste kartki,
Nie potrafię rozgryźć swoich zanikających emocji,
Wszystko przerywa mój idealny świat,
Skończyłam się, skończyłam mój żywot,
Zresztą... Mnie tu już nie ma,
Rozgoryczona jestem natłokiem
''bylewszystkiego'',
Nic nie jest dla mnie radością,
Czuję pustkę większą niż kiedykolwiek,
Teraz? Mnie nie ma.

Duch w ciele człowieka,
Namacalny dowód na istnienie drugiego świata,
Przegrywam życie, bo? Nic nie czuję,
Chciałabym już uciec.

Chciałabym wznieść się, by gdzieś dalej odlecieć,
Chciałabym mieć w sercu imię. Imię wzajemności,
Chciałabym wreszcie zrozumieć o co w tym wszystkim chodzi,
Chciałabym wyemigrować z tego stanu.