za daleko

tak daleko
i ciągle nie po drodze
zdarte najtwardsze podeszwy
na kamienistych szlakach
dławi powietrze
tak ciężko się pogodzić
i oczy wysuszone nie potrafią płakać

tak daleko
ptasie gwizdy zagłuszają
na moment zaledwie odwrócą uwagę
ale wracają odbite od pni
łąki pragną letniego deszczu
a tobie są tak potrzebne
moje już dawno z rzęs opadłe łzy

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2014-05-27 13:33

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

zrozpaczona | 2014-06-03 19:43 |

Uczucia płyną z tym wierszem/ piękny.

Ola | 2014-05-28 08:44 |

zakończenie piękne, pozdrawiam!

kazap57 | 2014-05-27 22:55 |

czasami tak odległość staje sie nie do pokonania

Conte | 2014-05-27 17:59 |

Tak...odległość czasem nie ma granic

anias | 2014-05-27 15:19 |

I ciągle nie po drodze... ach, jak to czasem trudno iść w tą samą stronę... zachwycasz głębią przekazu

Cairena | 2014-05-27 14:57 |

Dwa ostatnie wersy są bardzo głębokie, piękne i wymowne. Niesamowity wiersz...*

Brak komentarzy