Nad wodą głęboką i bystrą,
której tafla błyszczy jak lustro
mieszka miłość.
Tam drzewa się jej kłaniają,
w przepastnym lustrze
urody szukają.
Tam pójdę i jej poszukam,
w śpiew wiatru się zasłucham,
może mi powie, gdzie jest.
A jeśli o niej nie usłyszę,
to trochę wiosny do domu przyniosę,
może wraz z nią zakwitnie...
