Odkrywam świat w przestrzeni która co dzień się zmniejsza w krokach których coraz mniej w cudzie który nagle rozkwita na wiosnę w Tobie w Sobie wciąż głodnym sercem nie – żołądkiem karmię się zachłannie widokiem ludzi – kwiatów tej nocy myśli mają głos krzyczę ze szczęścia
ula71
