Pomiędzy

a gdyby tak
zapomnieć wszystko
zamilknąć
utrwalić wieczność w tylko jednym szepcie
teraz
w tej sekundzie

gdy niepotrzebne słowa
jest nadzieja
że jeszcze jestem
chociaż tylko
pomiędzy niebem a piekłem
na piątym piętrze moich myśli
gdzie ciągle jeszcze wchodzę bez zadyszki

a jednak
pozwolę się dotykać przez szybę
- eksponaty dłużej żyją

ula71

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2014-06-02 18:31

Komentarz autora:

Strona glówna

< ula71 >

< wiersze >

kazap57 | 2014-06-03 21:19 |

bardzo mądre wyjaśnienie szacun

ula71 | 2014-06-03 18:26 |

Czasami lepiej z daleka (w sensie od innych) - mniej boli. Gdy boisz się cierpienia, instynktownie się odsuwasz

kazap57 | 2014-06-03 14:34 |

człowiek to znacznie więcej jak eksponat

Brak komentarzy