...człowieczy los...
Człowiek – czasem oaza spokoju,
Człowiek – czasem doświadcza życia znoju
Człowiek – czasem jak kłębek nerwów
Człowiek – czasem dokonuje występów.
Robi to, nie zdając sobie sprawy
Występuje, a nie daje mu to zabawy.
Nieświadomie przez życie całe
Odgrywa ciągle role doskonałe.
Matka czy ojciec, brat czy siostra
Raz rola łagodna, a raz bywa ostra.
Babcia czy dziadek, mąż czy żona
Każda scena w życiu musi być spełniona.
Zdarza się też nie raz, że przed sobą gramy,
Dążąc do ideału, jedno życie wszak mamy.
Bądźmy zawsze sobą, morał prosty z tego,
Nie ufając sobie samemu, nie dojdziesz do niczego.
KatNa
|