Moje Piekło

Są mroki w mojej duszy
których nikt nie poruszy
Kto się w nich zagłębi
ten utonie w czarnej głębi

Żal skąpany w świetle mroku
smutek nie sięgająca wzroku
złość spazmami szarpana
niepewność myślami gnana

Na samym dnie szatański pochód
Arcydiabeł prowadzący piekielny obchód
życie moje pięknie na tacy podają
zebranie do uczty rogami ogłaszają

Diabły łańcuchami ciało targają
Demony z pucharów krew spijają
upadłe duszę wokoło się błąkają
na swoją kolej wiernie czekają

Tyle została z moich wartości
Co biedny pies nazbierał kości

Henry_Kotinio_Feles