Pomięte sny

Sny cierniem zranione
kaleczą powieki
nie ma ucieczki przed bólem
znów jest mi zimno.

Przychodzą do mnie w jęzorach
płonących świec
by spętać rozgrzanym łańcuchem
udręczoną samotność.

W locie ptaka senność skonała
całkowite zaćmienie
niegojące rany nie obudzą mnie
jak co dnia.

Przeklęta droga dalszym ciągiem
przez prawdziwe ciernie.


Zasnąć we mgle i zgubić w niej wszystkie lęki.

Edyta






danio

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2014-07-05 00:00
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < danio > < wiersze >
blueoctober | 2014-07-16 00:30 |
jest lekarstwo na ten stan...życzę wszystkiego dobrego:)
Conte | 2014-07-13 19:15 |
Tęsknota pisze o tym co w duszy...
kazap57 | 2014-07-08 22:48 |
metaforami dotykasz duszy - pozdrawiam
szybcia | 2014-07-06 10:35 |
oj Edytko- i ja chciałabym " Zasnąć we mgle i zgubić w niej wszystkie lęki. "***
Cairena | 2014-07-05 13:24 |
Już sam tytuł mówi o smutku. Przepiekny, trafił do serca. Czułam ból w każdym jednym słowie...* pozdrawiam
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się