KLATKA

”KLATKA’’

ŻYJE W ZAMĘCIE PEŁNYM ZJAW I POTWORÓW,
ALE CHCĘ ,ABYŚ MI POZWOLIŁ TAM ZOSTAĆ.
MAM WIZJE,W KTÓRYCH LATAJĄ PTAKI Z PAPIERU,
GNAJĄ PRZEZ CHMURY DO SŁOŃCA.
GODZINAMI W SOBIE WIDZĘ SŁODKIE NIEBO,
A TO ŻE NIE CHCĘ DOTKNĄĆ GWIAZD NIE ZNACZY,
ZE JESTEM CHORA.
NIE ZAMYKAJCIE MNIE,
BO GDY UTKNĘ W KLATCE ,UMRĘ.
ŚWIATŁO ODBIJA SIĘ OD ŚCIAN SPLAMIONYCH CIENIEM.
SAMOTNOŚĆ BUDZI SIĘ DO ŻYCIA
I ROZMAWIA ZE MNĄ.
ZROBILIŚCIE TO CZEGO SIĘ OBAWIAŁAM.
CHCIAŁAM BYĆ WOLNA,
POSZYBOWAĆ PO NIEBIESKICH POLACH,
PRZESTAĆ MYŚLEĆ O WROGACH
I ODKRYĆ JEDEN Z CUDÓW NATURY.
ZAMIAST TEGO SIEDZĘ W CELI
PRZEZ WAS URZĄDZONEJ.
DAJCIE MI CHOCIAŻ SKRZYPCE,
NIECH MUZYKA WYPEŁNI MĄ ZBOLAŁĄ DUSZE,
WTEDY BĘDĘ MOGŁA BYTOWAĆ TU PRZEZ WIEKI.
NIE WY TEGO NIE ZROBICIE.
ZA BARDZO BYŚCIE MNIE TYM USZCZĘŚLIWILI,
WIĘC POZOSTAJE SAMA
I TAK BĘDZIE DO KOŃCA.
DOPÓTY NIE WYPIJE CZARNEJ TRUTKI
I SKONAM W MĘCZARNIACH.

Laura_Peyton_Ylonen