w bladym świetle księżyca jeszcze bledszy cień latarni próbując krople nocy schwytać rozumem serce chcę ogarnąć w mroku twarzy nikt nie widzi a w ciszy milkną ślady stóp na mokrej ławce śpi kupidyn harpie uczuciom kopią grób a potem z gęstej mgły bladego świtu jak Eos z fal się wyłonię zabiorę ze sobą dwie bryłki kalcytu złoty w jednej zieloną w drugiej dłoni
szybcia
